Stel je een project voor als een hindernisbaan: een baan waar je samen overheen moet. Onderweg kom je hindernissen tegen, word je beïnvloed door allerlei omstandigheden en dreigen er risico’s. Vooraf bekijk je de baan, alleen en samen. Je schat je kansen in, ook op basis van eerdere ervaringen. Je probeert een goede aanpak te bedenken en denkt na over de manier waarop je met risico’s en onvoorziene omstandigheden om gaat. Eén ding is zeker: samenwerking is nodig om de finish te halen. Want alleen als je na de eindstreep samen staat te juichen, is het project echt geslaagd.

‍

Voor de start en na de finish

Een project heeft dan wel een duidelijk eind en is eenmalig, de partijen die de projecten doen komen elkaar telkens tegen en doorlopen samen vaker een hindernisbaan. Ze ontmoeten elkaar tussen de finish van de ene hindernisbaan en de start van de volgende bij netwerkbijeenkomsten, marktconsultaties voor andere projecten et cetera. Dit is goed voor de relatie en het opbouwen en delen van kennis, ontwikkeling van het vakgebied.

Voorbereidingsfase

De projectopdracht vormt het startschot voor de hindernisbaan. De opdrachtgever legt de eerste meters af en bepaalt de richting voor de samenwerking, terwijl de marktpartijen nog achter de dranghekken staan, klaar om mee te doen.

Aanbestedingsfase

Met de publicatie van de aanbestedingsdocumenten is het voor de marktpartijen tijd om te beginnen aan hun inhaalrace. Een fase waarin de eerste hindernissen (nota’s van inlichtingen, dialogen, de eerste wijzigingen etc.) genomen dienen te worden door beide partijen, maar dat kan nu nog afzonderlijk.

Realisatiefase

Na gunning, waarbij soms het estafettestokje wordt doorgegeven aan een collega, is het tijd voor het echte samenwerken. Samen moet je over de hindernissen heen van optredende risico’s, wijzigingen, technische vraagstukken, verrassingen in de ondergrond, wijzingen in wet- en regelgeving, niet verleende vergunningen, etc. Onderweg kom je hopelijk langs verzorgingsplaatsen (PFU’s) om even bij te tanken, te reflecteren en met hernieuwde energie naar de eindstreep te werken. Naarmate het werk vordert, moet vaak - helaas - op sommige punten de roze bril worden afgezet. Niet op alle punten lukt het om binnen de kaders of gemaakte afspraken te blijven. Richting de eindstreep (opleveringen overdracht) wordt de groep mensen rond het project belangrijker. Men gaat meer interesse tonen. Aanvullende eisen en wensen kunnen een extra hindernis gaan vormen.

‍

Aan het eind van de hindernisbaan sta je samen op het podium, en als het goed is allebei juichend. Je weet zeker dat je geen goede kwaliteit hebt of geen eerlijke prijs als er maar één partij op het podium staat te juichen.