Een rondje Europese landen: hoe staat het ervoor met EV?

In juni reisden we af naar Oslo, Noorwegen. Op naar EVS35: de grootste internationale vakbeurs voor elektrisch vervoer. De vier landen die wij passeerden werken aan hetzelfde doel: emissievrije mobiliteit. Maar de manier waarop zij dat doen is net anders. We vroegen aan Maarten van Biezen (Nederland), Arthur Vijghen (België), Gijs Könings (Duitsland) en Christina Bu (Noorwegen) wat de ontwikkeling van elektrisch vervoer in hun land typeert.

‍

Nederland

Nederland is EV-land van het eerste uur. Vanaf de introductie van elektrisch rijden stimuleren we elektrische rijden voor zakelijke rijders, en de laatste jaren ook voor particulieren. Internationaal heeft Nederland de hoogste dichtheid van laadinfrastructuur ter wereld. De ambities uit het Klimaat- en Coalitieakkoord zijn duidelijk: 100% van de nieuwverkopen emissievrij in 2030. De Vereniging Elektrische Rijders onderzoekt jaarlijks de behoeften van de huidige en toekomstige elektrische rijders. Elektrische rijders van het eerste uur zijn vaak gedreven door innovatie en duurzaamheid. Zij hebben vaak ook zonnepanelen en warmtepompen. De nieuwe generatie EV-rijders hecht meer aan de (financiële) voordelen van elektrisch rijden, bijvoorbeeld de aanschafsubsidie voor particulieren sluit hier goed op aan. Het grootste deel van de EV-rijders laadt 80% van de gereden kilometers thuis bij een laadpunt op een eigen oprit. Naar verwachting blijft die vorm van laden het meest dominant. Dat biedt mogelijkheden om auto’s slim te integreren in het energiesysteem. Dat vraagt meer aandacht in ons beleid, dat zich nogal vooral richt op publiek laden.

Maarten van Biezen, Vereniging Elektrische Rijders

‍

België

België zit in de Europese top vijf van elektrisch rijden. De Vlaamse regering heeft in het Klimaatakkoord opgenomen dat alle nieuwe auto’s vanaf 2029 emissievrij moeten zijn. Dat geldt zowel voor logistieke voertuigen als personenauto’s, alleen zware vracht is uitgesloten. Voor het Brussels Gewest geldt dit ook vanaf 2035. En hier komt nog een schepje bovenop, want vanaf dat jaar is dit gewest een zero-emissiezone. Dat betekent dat alle binnenkomende voertuigen emissievrij moeten zijn. Daarnaast kent België tal van beleidsmaatregelen, met een focus op de verduurzaming van bedrijfswagens. Bedrijfswagens zijn vanwege hun hoge gebruik en vervangingsgraad de ideale voertuigen om te elektrificeren. Hierom hebben elektrische bedrijfswagen aantrekkelijke fiscale voordelen voor bedrijven, en een lage bijtelling voor privégebruik door werknemers. Bovendien kunnen bedrijven 200% van de kosten voor de realisatie van laadinfrastructuur aftrekken, mits zij die voor derden openstellen.

Arthur Vijghen, The New Drive

‍

Duitsland

In Duitsland heeft de federale overheid op nationaal niveau de regie gepakt in de uitrol van laadinfrastructuur. De nieuwe progressieve ‘stoplicht’-coalitie stelt nog ambitieuzere doelen voor de verduurzaming van verkeer en vervoer. Verkeersminister Volker Wissing (FDP) zet in op vijftien miljoen elektrische auto’s, ruim 30% van het wagenpark ten opzichte van 2% op dit moment. Bovendien committeert Duitsland zich aan de EU-voorstellen om vanaf 2035 alleen nog emissievrije auto’s toe te laten op de Duitse wegen. De uitrolstrategie voor de laadinfrastructuur is grotendeels top-down georganiseerd, met als doel één miljoen publiek toegankelijke laadpunten in 2030. Zo kan de federale regering samen met de deelstaten, steden en gemeenten sturen op een goede verdeling van laders en snelladers. Daarbij wil Duitsland vooral fors investeren in een landelijk snellaadnetwerk om de overstap naar elektrisch rijden aantrekkelijker te maken, want Duitsers leggen vaak lange afstanden af.

Gijs Könings, Nederlandse ambassade in Berlijn

‍

Noorwegen

In de afgelopen tien jaar is Noorwegen uitgegroeid tot de absolute koploper als het gaat om het aantal elektrische auto’s per hoofd van de bevolking. Dit jaar was 81% (!) van de tot nu toe verkochte nieuwe personenauto’s volledig elektrisch. Om dit te bereiken heeft de Noorse overheid flink ingezet op beleid dat de elektrische auto tot een concurrerende en aantrekkelijke optie maakt. Zo wordt de verkoop van nieuwe auto’s die op fossiele brandstof rijden fors belast en hoeven Noren die een nieuwe elektrische auto aanschaffen juist geen belasting te betalen. Verder zijn de tarieven voor elektrische voertuigen voor veerboten, openbare parkeerplaatsen en tolwegen wettelijk beperkt tot maximaal 50% van de prijs voor brandstofauto’s. Noorwegen is niet de meest waarschijnlijke plek om een transportrevolutie te beginnen, gelet op de lange rijafstanden, ruige bergen en het zeer koude klimaat. Daarom zou ik zeggen: als Noorwegen het kan, kan elk land het!

Christina Bu, CEO Norwegian EV Association

‍

‍