Lelylaan – van onoverzichtelijk station naar prettig knooppunt

Alles komt bij elkaar op station Lelylaan in Amsterdam. Op het OV-knooppunt is het een komen en gaan van passagiers van trein, tram, bus en metro. Echt prettig voelen ze zich er niet. En het aantal OV-reizigers zal hier nog flink toenemen. Daarom is nagedacht over verbetering van het station en de directe omgeving.

‍Dit artikel werd gepubliceerd in het APPM Magazine, najaar 2019. Je kunt het magazine hier lezen. Dit artikel vind je op pagina 46 t/m 51. Wil je ons magazine voortaan ontvangen? Laat het ons weten!

‍

Op station Lelylaan komen evenveel passagiers als bijvoorbeeld op station Tilburg. Maar het OV-knooppunt is bij lange na niet voorbereid op een toekomst waarin OV-vervoer steeds belangrijker is. Hoogstwaarschijnlijk wordt dit een belangrijke halte van de nieuwe Airport Sprinter naar Schiphol. “Het is er nu al druk, maar de sociale onveiligheid is groot”, vertelt Sander Smit van de gemeente Amsterdam. “Het is een onoverzichtelijk en onaantrekkelijk station. Je wilt er het liefst zo snel mogelijk weg.”  

Er zijn in het verleden al enkele verbeteringen doorgevoerd in de verlichting en bewegwijzering. Maar die leidden tot onvoldoende resultaat. Daarom besloot de Vervoerregio Amsterdam – een samenwerkingsverband van vijftien gemeenten op het gebied van verkeer en openbaar vervoer – het breder aan te pakken. Samen met NS, ProRail en de gemeente Amsterdam is gewerkt aan een gemeenschappelijk eindbeeld.  

Flinke puzzel

De opgave bestaat uit diverse deelprojecten, zoals een nieuwe fietsenstalling, verbetering van de stationshal, brede en toegankelijke tramperrons, inpassing van een tramkeerlus en de bouw van een kantoorgebouw. APPMer Erik van Tertholen kreeg de opdracht om dit uit te werken tot een integraal plan waarin de deelprojecten elkaar versterken. Daarbij was de boodschap om voorbereid te zijn op toekomstige ontwikkelingen en dus geen ingrepen te doen die deze ontwikkelingen kunnen dwarsbomen.  

Dat was nog een flinke puzzel, ontdekte Erik. “De betrokken partijen hebben hun eigen prioriteiten, planningen en begrotingen. Tijdens verschillende werksessies hebben we de afwegingen besproken. Om gezamenlijk te onderzoeken hoe we de verschillende ideeën kunnen verwerken in de plannen. Het is belangrijk om die gesprekken open en transparant te voeren. Dus niet al een plan achter de hand te hebben. Uiteindelijk is daar een unaniem gedragen voorkeursvariant uitgekomen.”

Breinbrekers

Een breinbreker was bijvoorbeeld voldoende ruimte maken voor een nieuwe keerlus voor de tram, waardoor de aansluiting vanaf het station naar de binnenstad verbetert. Ook over de bouw van een overdekte fietsenstalling is uitgebreid gesproken: hoe maak je die prettig en veilig, zonder dat deze te duur wordt. “We zijn er samen uitgekomen”, zegt Erik. Eind vorig jaar hebben de partijen ingestemd met de voorkeursvariant als eindbeeld. Nu werken ze stapsgewijs toe naar bestuurlijke besluiten en realisatie van de afzonderlijke deelprojecten. Camille de Luca-Schwartz van de Vervoerregio Amsterdam is enthousiast over het proces: “Op deze manier gaan we ook aan de slag bij andere knooppunten in de stad.”

‍

‍

Sander Smit, gemeente Amsterdam:

“Alles valt of staat bij commitment van alle partijen. Doet er één niet mee dan frustreert dat het hele proces.”

‍

Camille de Luca, Vervoersregio Amsterdam:

“Plannen voor station Lelylaan bleven zweven omdat ze niet als acuut probleem werden beoordeeld. Nu is het gelukt animo bij alle partners te creëren.”

Erik van Tertholen, APPM:

“Alle plannen zijn gedurende het ontwerptraject besproken, waar iedereen zijn specifieke kennis inbracht. Gezamenlijk zijn we tot de beste oplossingen gekomen.”