De taxisector is door de coronacrisis zwaar getroffen. De marges in deze sector zijn normaal gesproken al klein, dus samenwerking voor verduurzaming lijkt nu een onbegonnen opgave. APPMer Vincent Joanknecht deelt zijn visie op de stappen die we desondanks kunnen zetten richting een uitstootvrije taxisector.

De coronacrisis heeft de taxisector hard geraakt: de vraag naar taxiritten is drastisch gedaald, want mensen verplaatsen zich simpelweg minder. Veel chauffeurs vragen uitstel van betaling aan of zetten hun leasecontract tijdelijk stil en bedrijven gaan failliet. Tegelijkertijd zorgen de verduurzamingsafspraken in het Klimaatakkoord ervoor dat niet verduurzamen geen optie is. Ook niet in de taxisector en zelfs niet vanwege corona. Daarmee rijst direct de vraag: hoe dan? En wat kunnen we daarbij leren van andere sectoren, zoals het busvervoer, doelgroepenvervoer en bouwmaterieel?

Onduidelijkheid

Bij elke transitie komt veel onduidelijkheid kijken. De huidige manier van doen – inclusief verdienmodellen, regels en gewoontes – voldoet niet meer, terwijl nieuwe manieren nog in ontwikkeling zijn. Dat maakt de toekomst onzeker en de coronacrisis vergroot die onzekerheid. Maar dat biedt ook nieuwe kansen. Laten we zorgen dat ondernemers die nu helaas noodgedwongen uit de taxisector moeten stappen, bij eventuele terugkeer kiezen voor een uitstootvrij voertuig.

Doelstelling

Een duidelijke doelstelling helpt om de onduidelijkheid die een transitie met zich meebrengt te verminderen. Zo’n doelstelling biedt inzicht in de verwachting van de toekomst en zorgt daarmee voor houvast bij beslissingen en investeringen. Een voorbeeld hiervan zijn de doelstellingen uit het Bestuursakkoord Zero Emissie Openbaar Vervoer per Bus. De gehele sector gaat inmiddels uit van die doelstellingen bij het bepalen van strategieën en het maken van investeringsbeslissingen. Zo ook in het doelgroepenvervoer: de doelstelling uit het bestuursakkoord en convenant is de norm voor de sector geworden. Een duidelijke doelstelling voor de taxisector helpt chauffeurs en ondernemers daarom om te weten vanaf wanneer fossiel aangedreven auto’s een onverstandige investering worden.

Gezamenlijk beeld

Zo’n doelstelling werkt alleen als die door veel partijen onderschreven wordt. Hoe meer partijen erin geloven, des te groter de invloed ervan. Dat vergt balans tussen ambitie en realisme, op basis van een gezamenlijk beeld van de (on)mogelijkheden. Denk daarbij aan de relatie tussen actieradiussen, ritpatronen, afschrijvingstermijnen en natuurlijk de impact van de coronacrisis op de bedrijfsvoering. Het is dus belangrijk om de verschillende stakeholders te betrekken in het proces om zo’n doelstelling te bepalen. In de bouwsector organiseerde APPM hiervoor bijvoorbeeld pitchdagen waarin bedrijven, overheden en kennisinstellingen hun beeld van de uitdagingen en mogelijke oplossingen (in techniek, beleid, financiering etc.) konden delen. In de taxisector vormt fragmentatie een uitdaging: er zijn veel ZZP’ers actief en het is ondoenlijk om hen allemaal te betrekken. De vraag is dan ook hoe hun perspectieven goed meegenomen kunnen worden.

Gezamenlijke uitvoering

Naast het vastleggen van een doelstelling is het ook belangrijk om afspraken te maken over bijbehorende acties en maatregelen. Chauffeurs en ondernemers moeten geholpen worden bij het maken van de overstap naar uitstootvrije voertuigen. Hun de hand reiken is effectiever dan alleen vertellen dat het moet. Dit kan bijvoorbeeld door hen te laten ervaren dat elektrisch rijden prima werkt, in plaats van in te zetten op de overtuiging dat de actieradius afdoende is. Een ander voorbeeld is het helpen van chauffeurs en ondernemers met het berekenen van het kostenplaatje voor hun specifieke situatie, in plaats van dat voor hen te bepalen en vervolgens te verkondigen.

Ook het Rijk en gemeenten zijn gebaat bij een gezamenlijke uitvoering. Daarmee kunnen beleidsmaatregelen en (financiërings)regelingen zo ingericht worden dat ze daadwerkelijk bereiken waarvoor ze bedoeld zijn. Dat geldt ook voor de laadinfrastructuur: gemeenten staan aan de lat voor het realiseren van publieke laadinfrastructuur, maar die moet wel op een plek komen die handig is voor chauffeurs en waar gemakkelijk een netaansluiting gerealiseerd kan worden.

Aan de slag

Gelukkig is APPM niet de enige die – ondanks de coronacrisis – kansen ziet in de taxisector. Laten we gezamenlijk kijken naar wat er wel kan én hoe we er aan kunnen bijdragen dat de taxisector volledig zero emissie wordt. Laten we samen bouwen aan die toekomst!

‍