Erik van Tertholen, eerste APPM-pensionado ooit, zwaait na 25 jaar dienstverband af
Hij was de 13e medewerker van APPM. Na 25 jaar zwaait Erik van Tertholen af om van zijn welverdiend pensioen te gaan genieten. De rode draad bij al zijn APPM-projecten is duidelijk: vrijheid, vertrouwen en verantwoordelijkheid.
Wat was APPM voor bedrijf toen jij erbij kwam?
“Een klein clubje mensen dat met veel enthousiasme aan mooie projecten werkte. Bij mijn kennismakingsgesprek met oprichter Piet Brandjes was er meteen een klik. Daarvoor had ik een paar jaar in Afrika gewerkt, Piet ook trouwens, en in de VS: huizen bouwen voor de rich and famous, zoals Aaron Spelling, Madonna en Bruce Springsteen. Terug in Nederland zocht ik werk waar ik mijn ei in kwijt kon en de ruimte kreeg om te doen wat ik goed vind. Dat vond ik na een tijdje bij APPM.”
Je bleef 25 jaar, had je dat zien aankomen?
“Absoluut niet. Ik ben een vrije vogel dus dacht dat ik na een paar jaar weer ergens anders zou werken. Doordat ik constant uitdagende opdrachten kreeg, kon ik me steeds verder ontwikkelen en bleef ik er met plezier werken. APPM is in al die jaren gegroeid: inmiddels zijn er zo'n 100 medewerkers in Nederland en zo’n 20 in België. Toen de groei inzette, waren mensen bang dat APPM te onpersoonlijk zou worden. Ik vond de ambities juist prachtig; het maakt de basis breder zodat we boeiende projecten kunnen doen. Omdat de groei gestaag is gegaan, bleef de saamhorigheid behouden.”
Welk project is je het meest bijgebleven?
“Dat zijn er veel, maar Naarden Vesting heeft een speciale plek. Er moesten bomen worden gekapt om de vestingmuren te beschermen. Daarover ontstond een conflict tussen Rijksdienst Monumentenzorg, bomenbeschermers en liefhebbers van cultuurhistorisch erfgoed. Op mijn eerste dag als projectleider ging ik als toehoorder naar een rechtszaak. Nadat iedereen zijn zegje had gedaan, heb ik toch mijn mond open gedaan. Ik zag overeenkomsten: alle partijen wilden de vesting mooier maken. Van de rechter kregen we tijd om de plannen gezamenlijk uit te werken en dat is gelukt. Er zijn zelfs meer bomen gekapt dan in het oorspronkelijke plan, maar iedereen was het erover eens dat de juiste bomen zijn blijven staan. Het geheim? Luisteren, luisteren, luisteren!”
Je hebt op meer plekken je sporen nagelaten, noem er eens een paar.
“In Amsterdam heb ik meegeholpen aan de realisatie van het busstation en de vernieuwing van de kades aan de IJzijde achter het Centraal Station. In Almere was ik projectleider bij de vernieuwing van het Stadshart. Daar werd ik in het diepe gegooid, want er was geen overdracht door mijn voorganger. Het was flink aanpoten, maar dat is juist leuk. Dan kun je er je eigen draai aan geven. Architect Rem Koolhaas was supervisor van het masterplan. Het is bijzonder om hem van dichtbij mee te maken. Hij kon een ontwerp keihard afkraken, maar vervolgens ook opbouwende inspiratie meegeven.”
Wat geeft jou werkplezier?
“Ik werk graag met een klein team aan projecten die ertoe doen en houd ervan om sturing te geven aan enthousiaste mensen. Bij APPM krijgen mensen de ruimte om de dingen te doen waarin ze goed zijn. Het is mooi om jongere collega’s te zien groeien en dan zelf plaats te maken.”
Eind april nam je afscheid. Wat was je laatste project en wat ga je nu doen?
“Ik heb afgelopen jaar gewerkt aan de ISO-certificering van APPM. Het was leuk om in mijn laatste periode de focus eens op APPM zélf te leggen. Na het afronden van een paar kleinere projecten trok ik de deur achter me dicht. We hebben een paar jaar geleden een boerderij in de Achterhoek gekocht, daar is altijd wel wat te doen.”
